تاریخ موسیقی راک از ظهورش در اواخر دهه ۴۰ میلادی تا به کنون فرار و غیرقابل پیش بینی و به طور دائم در حال تغییر و تحول بوده است. ماجراجویی بی تاب و قرار این سبک و کسانی که آنرا پرورده اند؛ بی شک یکی از جذاب ترین موضوعات است. با توجه به این , نمی شود تعریف دقیق و مستقیمی از راک بیان کرد اما با وجود اختلاف نظر در جزییات, می توان آنرا به طور کلی “موسیقی ای پرحاشیه بوسیله ی گیتار الکتریک , بیس و درام و معمولا با همراهی یک ووکالیست” تعریف کرد.
خاستگاه راک (۱۹۴۰-۱۹۶۰)
دهه ۴۰ زمانیست که موسیقی بلوز و کانتری همه گیر شده بود و با هدایت گیتار های الکتریک و ضرب های ثابت و مداوم درام به صدایی جدید تبدیل شد. پیشگامان این دگرگونی چون چاک بری گرچه به شدت بر ساختار های بلوز کلاسیک تکیه کردند درخشش مادرزادی خود را به رخ کشیدند. در مقایسه با موسیقی محافظه کارانه ی پاپ آنزمان, حمله ی متهاجمانه ی راک نوعی آزادی را نمایان کرد که در دوره ی سنت گرایی بسیار شوکه کننده بود.
تا اوایل دهه ۶۰, طرفداران بری به خصوص Rolling stones راک را گسترش دادند و از آرتیست هایی که فقط سینگل بیرون میدادند به موزیسین هایی تبدیل شدند که می توانستند آلبوم هایی حجیم تولید کنند.
انقلاب راک (۱۹۷۰)
به مرور با به سلطه رسیدن راک به عنوان موسیقی محبوب, باند های جدید با کمک قدرت پیشگامان بوجود آمدند و قلمروهای جدیدی ایجاد کردند.
Led Zeppelin به راک تن سنگینتر و تاریکتری داد و یکی از معروفترین باند های راک در دهه ۷۰ شد و با اینکار به شروع ژانری جدیدی به نام هارد راک یا هوی متال کمک کرد.
در همان حوالی, پینک فلوید عوامل سایکدلیک و تنظیماتی پیچیده را به آن اضاف کرد و آلبوم هایی تولید کرد که با تمی یکسان به هم می پیوستند و در یک نشست شنیده می شدند. آلبوم هایی مانند “Dark Side of the Moon” در زمان ظهور جنبش پروگرسیو راک بوجود آمدند.
در اواخر این دهه, باند هایی مثل the Clash و the Six Pistols در جواب باند هایی که به دیدشان هیپی و خودنما بودند راک را به عناصر اصلیش ساده کردند: گیتارهای بلند, رفتار های توهین آمیز و خواندن با خشونت. و به این صورت “پانک” به دنیا آمد.
گرچه از هر سه در درجات مختلف استقبال شد؛ سبک چهارم کمتر شناخته شده ای شروع به شکل گرفتن کرد. این سبک روی اصوات ناموزون و ساز های راک خارج عرف مثل درام های کامپیوتری تمرکز میکرد. گروه هایی مثل Pere Ubu پیشگامان سبکی شدند که به طور خاصی معروف نشدند اما موجب الهام باند های راک آینده شدند.
متلاشی شدن راک (۱۹۸۰)
درآغاز دهه ۸۰, با کهنه شدن صدایش, راک تبلیغات و توجهش را از دست داد. در محیط راکد خلاقیتی این دوران, ژانرهای زیرشاخه قدرت گرفتند.
با الهام از پانک , باند های کیبوردنواز انگلیسی مانند Depeche Mode آهنگ نویسی درونگراتری ارائه کرد که Post-Punk یا موج جدید را ایجاد کرد. درهمین زمان باند های آمریکایی مثل .R.E.M با دستکاری عناصر پست پانک و متعادل کردن درونگرایی آن با تنظیمات سنتی راک سبک جدیدی ایجاد کردند که به دلیل پخش زیاد آنها بر ایستگاه های رادیویی در کالج ها به آن College Rock گفته شد.
تا اواخر دهه ۸۰ کالج راک آنقدر جایگزین پرمنفعتی برای راک اصلی شده بود که لقب جدیدی یافت : راک جایگزین (Alternative Rock). همچنین چون معمولا این باند ها با لیبل های کوچک و مستقل کار می کردند به آنها indie rock یا راک مستقل نیز گفته می شد.
آلترنیتیو راک زمانی جایگاه اصلی خود را یافت که مجله موسیقی بیلبورد جدولی جدید برای آن ایجاد کرد که عموم. آنرا به عنوان مدرن راک می شناختند. در بین طرفداران موزیک اصطلاحاتی مثل indie, alternative و modern rock به یک معناست و زیرشاخه ی یکسانی را تعریف می کند.
ظهور دوباره ی راک (۱۹۹۰- تاکنون)
با صعود “Nevermind” از گروه نیروانا در سال ۱۹۹۱, راک آلترنیتیو موزیک محبوب حاکم شد. در حالی که باند های دیگر طی “جنبش کینه (ادغام شدن پانک و هارد راک)” به سرعت پدیدار شدند؛ گروه های دیگر مثل Soundgarden بر جهان موسیقی راک آلترنیتیو و اصیل سوار شدند.
با خودکشی کرت کوبین (Kurt Cobain) , لید اصلی گروه نیروانا , اوضاع تشدید شد و موزیک آلترنیتیو درخشش را تا اواسط دهه از دست داد و شرایط بازگشت راک اصیل را فراهم کرد.
یکی از باند هایی که روی بازگشت راک اصیل بسیار تمرکز کرد , Limp Bizkit بود که هارد راک و رپ را ترکیب کرد و رپ-راک را ایجاد کرد. گروه های Staind و Puddle of Mudd هم بیداری لیمپ بیزکیت را دنبال کردند. گرچه آنها بیشتر بر هارد راک ملودیک تمرکز کردند و رپ را وارد ترکیب نکردند.
باند هایی که در “جنبش کینه” شکوفا شدند اما به سادگی در سبک آلترنیتیو جا نگرفتند مثل Red Hot Chili Peppers در طول دهه ۹۰ به یافتن محاطبانشان ادامه دادند. به علاوه گروه هایی ک از خاکستر آن بلند شدند انرژی برونگرای آلترنیتیو راک را برای انرژی گرفتن دوباره ی راک اصیل را استفاده کردند.
با ورود راک به قرن ۲۱ , موفقترین اجراها متعلق به کسانی بود که روح پیشگامانشان در دهه ۶۰ را حفظ کرده بودند؛ حتی اگر متفاوت به نظر می رسیدند. LinkinPark هیپ هاپ و متال را با یکدیگر ترکیب کرد در حالی که 3Doors Down سنت های هارد راک را درعین فراهم کردن چرخشی معاصر, تقلید می کند.
بدون شک موسیقی راک همچنان به تکامل و دگرگونی ادامه خواهد داد و نه تنها تاریخ غنیش را حفظ خواهد کرد بلکه به انقلاب ها و تغییرات آینده گوش خواهد سپرد.
مشتاق دیدن نظر شمائیم